20 Μαΐου, 2024 Έχουμε συνηθισει αυτή την αδιαφορία, ή απλώς είμαστε εκπληκτικοί ηθοποιοί. Υποκρινόμαστε σε μια ζωή που την γέννησε η τραγωδία. Λησμονούμε την αγάπη, την συμπόνια, την αλληλεγγύη...ή απλώς δεν τις ζήσαμε ποτέ. Ακούμε γι' αυτές, διαβάζουμε γι'…
3 Μαρτίου, 2023 Σαν να στέρεψαν οι λέξεις και τα νοήματα που άλλοτε περήφανα αποδίδαμε στην ζωή…μα τι να γράψεις τώρα για κάτι που έχει πια χαθεί; Πως να αποτυπώσεις την ενοχή που αισθάνεσαι, ενώ δεν έχεις φταίξει;…
12 Δεκεμβρίου, 2022 Σαν αόρατα ξωτικά περπατούν οι έγκλειστοι…Οι έγκλειστοι του νου και του απόκρημνου κόσμου. Διασχίζουν τους αιώνες, στοιχειώνοντας τις γαλήνιες ψυχές, και γαληνεύοντας τα πιο ατίθασα πνεύματα. Όντα, όπως καθημερινά μασκαρεμένα πρόσωπα, κουβαλούν μια ψυχή ασήκωτη, ένα…
Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2022 Ένας νέος στην εποχή του σήμερα, νομίζω ότι ζει μια πολυτάραχη ζωή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ζει επικίνδυνα ή χωρίς αναστολές. Ένας νέος και μια νέα – όπως μαρτυρά και η ίδια η λέξη…
Παρασκευή, 10 Ιουνίου 2022 Κάθομαι και αναστοχάζομαι. Τι σου είναι ο χρόνος; Μπορείς να κάθεσαι με τις ώρες σε ένα γραφικό μικρό μαγαζάκι στο Θησείο με μοναδική συντροφιά τις σκέψεις σου. Αυτές που δεν τελειώνουν όσο πολυάσχολος και αν…
Τρίτη, 2 Νοεμβρίου 2021 Ημέρα Τρίτη. Πως είναι να αποτυπώνεις στο άψυχο χαρτί την ψυχική διαφθορά; Πάνε πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που ένιωσα ότι κάνω κάτι για τον εαυτό μου και εντέλει λειτουργεί. Από τότε που περπατούσα…